فاعتبروا یا اولی الابصار

سخن اول
مدتها پیش به رئیس محترم مرکز فرهنگی دفاع مقدس دزفول پیشنهاد نمودم که بیایید آن عملیات شناسایی را که موجب قطع پای سردار سوداگر در منطقه صالح مشطط شوش شد تحت یک سناریوی تلویزیونی(چیزی شبیه مسابقات زنده و میدانی) طراحی کنیم و با پوشش دوربین های زنده(یا تولیدی) در طی مسیر، جوانانی را در قالب گروهی که همراه حاج احمد بودند بازنشانی و اجرا نماییم.
تاکید کردیم که یکی از شاهدان و همراهان حاج احمد در آنروز کسی نیست جز «سلطان» علیرضا بیباک که هنوز نفسِ پاکش در این جهان است و او را چون دُری در میان داریم.
سخن دوم
بتازگی سردار محبوبمان جناب آقای رشید در سفری به دزفول تصمیمی را همراه با شهید زنده(سردار رئوفی) به عنوان هیئت امناء مرکز فرهنگی دفاع مقدس اتخاذ کردند که موجب شادی دغدغه مندان این حوزه و افتخار شهرمان است.
عنوان این تصمیم : استقلال مرکز فرهنگی دفاع مقدس دزفول از خوزستان و ارتباط سیستماتیک مستقیم با تهران.

این اتفاق مبارک اما دیرهنگام(که امیدواریم هرچه سریعتر شکل عملیاتی به خود گیرد) بیانگر آنست که مدیریت این مجموعه لازم دارد تا عزمی جزم و نگاهی ستُرگ به ماموریت خویش و بازنگری اساسی در این ماموریت داشته باشد.
در این خصوص جناب سرهنگ صفار میدانند که ما حرفها در سینه داریم.
انشالله که شکوفایی پرونده ی بکر و دست نخورده ی «جنگ دزفول» را در سالهای آتی شاهد باشیم.
سخن سوم
سوال یکم : فتح المبین را بچه های کدام شهر رقم زدند؟(منظورم نقش محوری و اساسی است)
جز دزفول؟؟
سوال دُیُم : آیا خراسان شمالی و مردمش به منطقه عملیاتی فتح المبین آشناتر و نزدیکترند یا دزفول؟
پاسخ : دزفول
سوال سیُم : ضمن آفرین و درودی که بر بسیجیان خراسانی شمالی می فرستیم میخواهیم بدانیم آیا مرکز فرهنگی دفاع مقدس دزفول نمیتواند این صحنه ها را رقم بزنند؟  بنگرید +

توضیح در خصوص لینک رجانیوز : رجانیوز ابتدا نام عملیات طراحی شده را «فتح المبین» درج نموده بود که اکنون به «الی بیت المقدس» اصلاح شده است. البته این امر در کلیت سخن دیسون توفیری ایجاد نمیکند.