دیسون

دیسون در گویش دزفولی به معنای مکتبخانه است

دیسون

دیسون در گویش دزفولی به معنای مکتبخانه است

دیسون

امام خامنه ای (مدظله) : اگر یک ملتى احساس عزت نکند، یعنى به داشته‌هاى خود - به آداب خود، به سنن خود، به زبان خود، به الفباى خود، به تاریخ خود، به مفاخر خود و به بزرگان خود - به چشم حقارت نگاه کند، آنها را کوچک بشمارد و احساس کند از خودش چیزى ندارد، این ملت براحتى در چنبره‌ى سلطه‌ى بیگانگان قرار میگیرد.

به آرزویم رسیدم!

شنبه, ۱۰ خرداد ۱۳۹۳، ۰۶:۲۴ ب.ظ
غروب جمعه دوم خرداد :
 به مسجد نجفیه رفتم تا برای برداشت های پلی بک های چهارم خرداد ، بررسی میدانی داشته باشم.
دوست خوبم محمدمجیدی راد با بچه های مسجد هماهنگ کرد.
رفتم و حالی خاص پیدا کردم آنگاه که از نزدیک به مشهد  آن 13 نوجوان شهید پای گذاردم.
سکانس دومِ منقلب شدنم در مسجد نجفیه، زمانی بود که به ته شوادون مسجد رفتم و کار بزرگ بچه های مسجد را در حفر این زیرزمین عظیم و بتون ریزی شده دیدم.
در یکی از دالانهای بتونی شوادون، کسی با انگشتش نوشته بود : ایرج اسماعیلی
پیش از نام ایرج، کسی با گچ نوشته بود : شهید.
آقای ایزدیان گفت : این خط خود ایرج اسماعیلی است که پیش از خشک شدن سیمان با انگشتش نام خود را حک کرده و بعداً که شهید شد بچه های مسجد با گچ واژه شهید را بدان افزودند.
دلم نمیخواست از مسجد نجفیه بیرون بیایم اما باید برای فردا(شنبه 3 خرداد) آماده میشدم تا اولین گروه بچه های فیلمبردار و گزارشگرمان از خرمشهر برسند و پلی بک های 4 خرداد را آماده کنم.

بعدازظهر شنبه سوم خرداد :
پنج نفر (یک خانم، چهار آقا)از اکیپ 30 نفره ی همکارانم از خرمشهر به دزفول رسیدند تا برای تهیه گزارش های فردا هدایتشان کنم.
من همراه مهندس مه لقا، جلوی درب پادگان زرهی، رسیدن بخیری گفتیم و آنها را یکراست به اردوگاه شهید رجایی برده و وسایلشان را پیاده کرده و قرار شد بلافاصله تا پیش از تاریکی هوا به شهر برگشته و گزارشهایی را تهیه کنیم.
پیرترین آنها فیلمبرداری حدوداً پنجاه و چندساله بود که مانند بنده قلبی بیمار داشت.
بنده ی خدا بی هیچ ادعایی دوربین 250 سونی را به دوش میکشید.
- مهندس کجا بریم؟
گفتم : دو جا را در نظر دارم یکی به دیدار پیرمرد باغبانی میرویم که هشتاد و اندی سن دارد و در یک حمله موشکی سه فرزندش را یکجا از دست داده است و سپس به مسجدی میرویم بنام مسجد نجفیه که حماسه ای در آن رقم خورده است.
- بسم الله..
رفتیم ..
در ذهن داشتم که پس از مصاحبه با حاج سلطانعلی ملائکه زاده در باغ گودول، به مسجد نجفیه رفته و ته شوادون نجفیه در مورد دست خط شهید ایرج اسماعیلی نیز در مقابل دوربین اشاره ای داشته باشم.
از اردوگاه شهید رجایی به شهر رسیدیم، درست مقابل شهید آباد ناگاه بیاد مزار مظلومانه ی «دست و پای شهدا» افتادم.
به آقای مه لقا گفتم : لطفا بزن کنار مهندس.
خودروی کاپرای همکاران نیز متوقف شد.
خود را به آنها رسانده و گفتم : اینجا سوژه ای است که نباید از دست برود.
فیلمبردار پیر(آقای نجم الدین) و دستیارش براه افتادند. من و مهندس مه لقا نیز.
عجبا که بنده ، مزار برادر شهید مهندس مه لقا را نمیدانستم و او هم نگفته بود که اخوی اش درست سر راه ورودی ماست .
فاتحه ای بر مزار اخوی و ابوی ایشان در دل خواندم و آقای مه لقا ما را به مزارهای دست و پای شهدا رهنمون شد.
سر آن مزار، هم نجم الدین و هم دستیارش مبهوت مانده بودند که چرا بنای یادمانی برسر این مزارها نیست.
آنها در حال فیلم گرفتن از مزار دست و پاها بودند که ناگهان یا طفل شیرخواره ای افتادم که مدتها پیش برسر مزارش گریسته بودم. طفلی که زیر یکسال داشت و شهید موشکی بود.
نمیدانستم کدام طرف است؟
به آقای مه لقا گفتم : مهندس کدام طرف برویم شاید مزاری از اطفال موشکی بیابیم.
دستش را به سمتی کشید و گفت : به گمانم آنجا.
من به سرعت خود را همان سمت و یکی از ردیفها رساندم.
بی آنکه به اسامی و اطلاعات قبور نگاه کنم پرده های روی عکسهای شهدا را بالا زدم اولین پرده که بالا رفت چهره ی پسرکی 7 ساله بود بی آنکه به فامیلش نگاه کنم(خدا را گواه میگیرم که عین حقیقت را عرض میکنم)
فقط عبارت «حملات موشکی» را که به گمانم قرمز نوشته بود دیدم. پرده قبر بعدی را نیز بالا زدم، پسرک دیگری حدود 11 ساله و قبر بعدی نیز دختری نوجوان.
تا بدینجای کار به نام و نام خانوادگیشان توجه نکرده بودم.
فریاد زدم : آقای نجم الدین..آقای نجم الدین(حدود 40 متر فاصله داشتیم)
به سمت من برگشت با اشاره دست گفتم : بیایید.
آمدند..
- اینجا سه کودک و نوجوان شهید موشکی کنار هم آرمیده اند..بگیر لطفا.
و او مشغول شد به فیلم گرفتن از روی قبور و روی هر مزار یک تیلدآپ از مزار به عکس و همینطور مزار بعدی...
در حال تصویر برداری بود که من به اسامی روی قبور دقت کردم : منصوره ی ملائکه زاده...حسن ملائکه زاده...ملائکه زاده...
بی اختیار به سر زدم و  بدنم مرتعش شد.
آه برآوردم : آقای نجم الدین میدانی از قبور چه کسانی فیلم میگیری؟
- چه کسانی؟
- اینها طفلان معصوم همان پیرمردی هستند که قرار است پیشش برای مصاحبه پیش برویم.
من، نجم الدین، مه لقا و حقیقت جو(دستیار فیلمبردار) مبهوت مانده بودیم که این چه سرّی است؟
خدایا ما با چه کسانی طرفیم؟
سر مزار شهید علیرضا مه لقا از مهندس خواستم بنشیند و شعری در وصف شهدا بخواند و فیلمبردار گرفت فیلمش را .
پیش از خروج از شهید آباد برسر مرقد مطهر آیت الله قاضی (ره) رفتیم آنجا نیز بنده گزارشی در خصوص آن مرحوم مغفور ارائه کردم و عازم باغ گودول شدیم.
آنجا چه گذشت و من چه مصاحبه ای با حاج سلطانعلی داشتم بماند.
وقتی گزارش باغ گودول تمام شد به همکاران گفتم برویم مسجد نجفیه.
نجم الدین گفت : بنظرم چون نور مسجد داخلی است(ربطی به نور بیرون ندارد) از فرصت نور باقیمانده روز استفاده کنیم و کمی گزارش مردمی تهیه نماییم.
درست میگفت.
گفتم برویم ساحل رودخانه آنجا مردم زیادی هستند.
رفتیم و از بند کلک شروع کردیم.
به اولین صُفّه که رسیدیم دو مرد مسن سال نشسته بودند.
خوش و بش و احوالپرسی کرده و به آنها گفتم راجع به مقاومت مردم دزفول میخواهیم مصاحبه کنیم.
با خوشرویی پذیرفتند.
میکروفون را جلوی اولین نفرشان گرفتم و گفتم خودتان را معرفی فرمایید :
- من ...(نام کوچکش یادم نیست) اسماعیلی هستم برادر شهید ایرج اسماعیلی!!!!
- همان ایرج اسماعیلی از شهدای نجفیه؟؟
- بله..بله.
پاهایم سست شد.
به پیشانی زدم.
نجم الدین گفت : چی شد؟؟؟
گفتم : ایشون اخوی شهیدی است که بنده از دیشب قرار داشتم شما رو ببرم ته زیر زمین مسجد و دستخطش رو به شما نشون بدم.
...
یک هفته ی سنگین و طاقت فرسا(از نظر کاری) را در دزفول گذراندم اما خدا میداند روز چهارم خرداد در حالی که از صبح تا غروب برنامه زنده روی آنتن می فرستادیم لحظاتی را در پشت صحنه بی آنکه کسی متوجه شود میگریستم. اشک شوق بود. شوق اینکه به آرزویم رسیدم و عنایت و اجازه ی شهدای دزفول شامل حالم شد تا برایشان نوکری کنم.
قلبم گواهی میداد تایید ماموریتم را شهدای دزفول امضاء کرده اند.
ولاتحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتا...

پی نوشت :
لینک آرشیوی برنامه های چهارم خرداد از دزفول
 برنامه کودک شبکه 2 +
برنامه فاتحان  شبکه 2  +
برنامه ای دیگر از شبکه 2  +
برنامه ای در شبکه 1  +
توضیح مهم : ظاهرا سایت تلوبیون پس از مدت زمانی چند روزه، اقدام به مخفی سازی آرشیوها نموده و ملاحظه آرشیوها را منوط به اشتراک یا دریافت مبالغی مینماید.
خوب شد بنده قبل از مخفی سازی برنامه ها، توانستم چند عکس از آنها گرفته و دردیسون قرار دهم.















موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۳/۰۳/۱۰
مهران موزون

نظرات  (۱۲)

۱۴ خرداد ۹۳ ، ۱۹:۳۰ محمدحسین درچین
سلام مهندس جان
مهر شما مهران عزیز امسال دزفول را بر سر زبانها انداخته و زبانها را شاکر خداوند . 
بی شک و به اقرار و اعتراف دوستان امسال حضور شما در دزفول ، دزفول را رسانه ای کرد و البته به فرموده خودتان شهدا پشتیبان برنامه بودند.
متن زیبا و دلانه بود و موقع خواندن اشک بر گونه ها روانه .
زیبا نوشتارتان ممدوح است و خدا هم قبول می فرماید .
پاسخ:
سلام استاد.
باور میکنید بنده هیچ اطلاعی از سابقه رادیویی شما نداشتم تا آنروز؟
به شما افتخار میکنم حاجی.
انشالله خدا توفیق دهد تا باز هم از شما رکاب بگیریم.
حاجی جان، امام (ره) فرمود : ما هیچیم، هرچه هست اوست.
۱۴ خرداد ۹۳ ، ۱۴:۰۵ دزسامن Dezsamen.blogfa.com
سلام دوستان عزیز دعوتید به خواندن نقدی بر نمایش آخرین فانوس در دزسامن. البته اگر قابل باشد .
پاسخ:
سلام
چشم
۱۳ خرداد ۹۳ ، ۲۰:۲۶ خاطرات شهدای شهرک منتظری
ماجور انشالله- سوژه های زیادی از دفاع مقدس دزفول هست که می شود از آنها سریالهای تاثیر گذار ساخت که انشالله روزی این مهم نیز عملی شود
پاسخ:
سلام حاج ناصر عزیز
خدا میداند روز چهارم خرداد با وجود آنکه غرق مشغله ی پوشش زنده برنامه ها بودم اما بیاد دزفولیهای حومه نشین هم بودم و برای همین هم روی گوشی شما تماس گرفتم تا دعوتتان کنم بیایید و میهمان برنامه باشید. خطتتان پاسخگویی نداشت. آنروز خط 912 بنده یکسره بود لذا با خط دیگرم با شما تماس گرفتم. چهار شماره خطی که با آن به شما زنگ زدم این است  6079 کنترل کنید خواهید دید.
به هر روی به سهم خودم همیشه به شما و باقی حومه نشینان عزیز شهرستان دزفول احترام تام و تمام گذاشته و میگذارم و چون روز روشن است که پشتیبانی شما عزیزان سهم بسزایی در این مقاومت تاریخی داشته و دارد.

سلام اعیاد شعبانیه مبارک

اتفاقی تلویزیون را روشن کردم  برنامه ی زنده از پارک رعنا بود یک لحظه یاد حرف شما افتادم که تاکید داشتید از این منظر ه فیلم گرفته شود  من شخصا صدای اقای فرجاد رو خیلی دوست دارم  به نظرم دعوت از ایشون  و اجرای زندشون خاطره انگیز بود

ایشالا به همه ارزوهای قشنگتون برسید

در این ایام مرا از دعایتان فراموش نکنید

پاسخ:
سلام
ممنونم
محتاجیم به دعا
سلام برادرم قبول باشد امیدوارم که همین شهدا مزد شما را بدهند از شما بسیار سپاسگزاریم که با چنین اراده وتوکل بر خدا با وجود تمام مشکلات وارد صحنه می شوید خدا خیرتان دهدراستی سئوال راجع به آن وسیله (پروژکشن)فراموش نشود.
پاسخ:
سلام حجی.
مخلصیم.
چشم.
۱۱ خرداد ۹۳ ، ۲۲:۴۵ جانم فدای رهبر -دزفول
...............

 آری  دزفول

 شهری که مردمانش آنقدر مقاوم بودند که اما م خمینی «ره» به آنها می‌بالید و فرمود: “ صدای جـنگ جـنگ تا پــیــروزی از جوانان ما در دزفـــول بــلـنــد است“ 

مردمان نورانی که صدام وغرب با هجومی وحشتناک می خواست پایه های ارزشی آنها را سست کند ولی نتوانست.

برای شهدا  واین مردم ولایت مدارکار کردن  ودوربین را به  حرکت در آوردن تنها برای راهی که آنها رفتند در پرتو موضوعی به نام لیاقت حاصل می شود واین یک حقیقت ونعمت گرانبها ست که از طرف خداوند متعال به شما هدیه شده است. 

موفق وپایدار باشید .

پاسخ:
آرزوی بنده نوکری شهدای دزفول بود حاج منصور عزیز.
دعا کنید این توفیق ادامه داشته باشد.
۱۱ خرداد ۹۳ ، ۲۲:۴۴ جانم فدای رهبر -دزفول

شعبان بهانه ای است برای دوستی با خدا ، لحظه هایت سرشار از این دوستی باد.

حسین سلطان عشق،عباس ساقی عشق،زینب شاهد عشق و سجاد راوی عشق. کاروان عشق در راه است و خود "عشق" نیمه شعبان خواهد آمد......

سلام بر حاج مهران  بزگوار احسنت بر شما که سفیر واقعی مردم ولایت مدار دزفول پایتخت مقاومت ایران عزیز هستید  ودر این برهه ی زمان پیام ومنش انهارا به خوبی برای نسل جوان به رشته تحریر در می آورید. مردمانی که فرزندان آنها درگردان‌های خط شکن وهمیشه پیروز  “عمار” و “بلال” در خط مقدم  منطقه‌ی نبرد دوشا دوش سایر فرزندان این مرزبوم بودند و خود این مردم شریف شهر را ترک نکردند وماندند .............


پاسخ:
شعبانتان مبارکباد آقامعلم عزیز
لایق اینهمه محبت نیستم حج منصور عزیز.
خدا توفیق بدهد نوکری این مردم را بکنیم.
پاینده باشی برادر.
۱۱ خرداد ۹۳ ، ۱۸:۱۵ صالحه مسلمان
سلام

خداقوت. حیف اون روز نتونستم هیچکدوم از برنامه ها رو ببینم. البته مهم(تر) اینه که بقیه ایران دیده باشند!
یادمه چند سال پیش با یه دختر دبیرستانی تهرانی صحبت می کردم. گفتم اهل دزفولم. پرسید دزفول کجاست؟!
فکر کردم شوخی می کنه، ولی واقعا نمی دونست!
نمی دونم توی این مدرسه ها چی یاد بچه ها میدن، تلویزیون پیشکش!
===
اگه محتوای وبلاگ جدید براتون دردسری درست نمی کنه و صلاح دونستید لینک کنید
(چوب خدای سابق)
پاسخ:
سلام
انشالله سال بعد بیننده ی ثابت ما خواهید بود.
دزفول قلب مقاومت ایران است.
لینک شدید همشیره.
۱۱ خرداد ۹۳ ، ۱۶:۵۵ نیکوروش - امیر
سلام و عرض ادب و خسته نباشید !
گر چه زیاد توفیق دیدار برنامه ها و گزارشات زیبایتان از دزفول را نداشتم ، ولی گزارش این تلاشتان را در همین مطلب و مطلب آقای پرموز خوانده و به همت و تلاشتان دست مریزاد میگویم.
موفق و مؤید به نصرت الهی باشید برادر ارجمند.
پاسخ:
سلام گ گ امیر
خیلی مخلصیم
دعا بفرمایید عمری باشد سال بعد قوی تر در خدمت باشیم
۱۱ خرداد ۹۳ ، ۱۲:۵۰ محمد مجیدی راد
سلام برادر
خدا قوت
انصافا خدا خیرتان دهاد که دل مردم را شاد کردید
تبدیل مکان مسجد نجفیه به زیارتگاه راهیان نور مطالبه زیادی نیست اندکی همت و پیگیری می طلبد
ممنون که با گزارشتون رنگ و رنج این مظلومیت را کاستید
گزارش مسجد از کدام شبکه پخش شده ؟
من خودم ندیدم متاسفانه

با سیاهه ای مرتبط بروزم
با علی

پاسخ:
سلام مهندس
از کمک های شما نیز تشکر بسیار دارم.
انشالله مسجئ نجفیه را به قطبی در مسیر راهیان نور تبدیل خواهیم کرد.
عمری بود طرحی در این رابطه تنظیم و تقدیم مسئولین امر در دزفول خواهم کرد.
لینک گزارش ها را در دیسون گذاشته ام.
ولی میتوانید خودتان به لحاظ تاریخ پخش برنامه ها در این سایت چک نمایید
http://www.telewebion.com
۱۱ خرداد ۹۳ ، ۰۹:۳۹ ســوز ستان
سلام
خداقوت
واقعا شهدای ما با تمام جوانی به مقامی رسیدند که کمترین قدمی در راهشون آدم رو به عروج نزدیک می کنه... کاش قدر بدونیم
گزارشتون از شوادون مسجدنجفیه و دست خط شهید اسماعیلی رو از تلوزیون دیدم و برام اونقدر جالب بود که تا حالا برای چند نفر تعریفش کردم.
خدااجرتون بده
پاسخ:
سلام
پاینده باشید
شهدا راست قامتان جاودانه تاریخند.
ممنون از لطفتان.
۱۰ خرداد ۹۳ ، ۲۱:۱۰ امیر ابراهیمیان پور

خدا قوت مهندس جان.واقعا زحمت کشیدید.انشاالله دعای خیر مردم دزفول پشتیبان شما و همکارانتان

پاسخ:
سلام گ گ حج امیر
مخلصیم.
نوکری مردم دزفول افتخار بزرگی است.