نگاه بچه های ما

چیزی که امسال منو خوشحال کرد اینه که خیلی از دوستان و بچه های همشهری در اقدام و نگاهی صحیح ، شروع کردن به پیرایش فرهنگی مراسم محرم (در حد تذکر و قلم) و این درست همون چیزیه که من همیشه بهش اعتقاد داشته و دارم.

همیشه یکی از زمینه های تغییرات مثبت ، چرخش دلسوزانه ی قلم و زبان میتونه باشه.

منم به سهم خودم میخوام نکته ای رو یادآوری کنم.

گفته بودم که امسال فقط عصر تاسوعا تونستم برم بیرون و یه خورده عکاسی کنم.

در حین عکاسی یه چیزی مشاهده کردم که سالهای گذشته هم بهش برخورده بودم.

خواهش دارم به ترتیب خوندن مطلب ، پایین برید توی صفحه و سعی نکنید زودتر از مطالب سراغ عکسها برید خواهشا.

عکس اول رو ببینید :

+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+

فکر میکنید این بچه ی مامانی و خوشگل که عین فرشته میمونه به همراه باباش داره چی رو نیگاه میکنه؟

بستنی نذری؟...نه

شیرینی نذری؟...نه

مامانش داره شیشه ی شیرشو آماده میکنه؟

نُچ.

به عکس بعدی نیگاه کنید شاید بهتر بتونید حدس بزنید :

+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+

همون بچه و پدر رو گوشه ی سمت چپ و بالای تصویر زیر ببینید

خب؟

معلومه که همه اینا منتظر شیشه شیر این بچه نیستن.

با هم ببینیم منظره رو :

+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+

البته عکس نگاه طفل شیر خوار ، مربوط به لحظات سربریدن گوسفند بود

از همه تون شدیدا عذرخواهی میکنم عزیزان دل دیسون.

فکر نمی کنین برای این نوزاد زوده که همچین صحنه های خونینی در ذهنش ثبت بشه؟

اینو من دارم میگم.

منی که اعتقاد دارم خشونت بخشی از واقعیت روزگار ماست و پسرای ما( اگر این بچه پسر بوده باشه) از سنین بلوغ به بعد لازم دارن تا کمی هم صحنه های این چنینی روببینن که در مواقع خطر ، دلشون اونقدر رقیق و نازک نباشه که جرات دفاع از دارایی های سرزمینی شون رو نداشته باشن.

اما شما رو بخدا انصاف بدین!

توی این سن؟؟

اینجوری؟؟

میخوام بگم : هر سخن جایی و هر نگاه زمانی دارد.

نظر شما چیه؟