دزفول به زمین و آسمان گل صادر میکند
صبح شنبه ی اول همین هفته در حال مرور آلبومی از شهدای دزفول بودم.
آلبومی که اسکن شده ی آلبوم کاغذی یکی از بستگان ماست که زمان جنگ با دوربین شخصی خودش از صحنه های دهشتناک شهدای موشکی و بعضا از شهدای دزفولی جبهه های نبرد میگرفت.
راستش کمتر کسی تحمل دیدن این آلبوم رو داره.
خاطر منم خیلی عزیز بود که عکاس محترم سال گذشته اجازه داد عکساشو اسکن کنم و قرار هم ندارم جایی ازشون استفاده کنم.
منتها اول این هفته....
قبل از رفتن به سرکار داشتم یه مرور میکردم عکسارو که ناگهان چشمم افتاد به یک عکس و یک نام :
شهید احمدپیرموز>>
به آغامون ( همسرم) گفتم : این شهید پیرموز ممکنه همون پرموز خودمون باشه و اشتباها نوشته باشن پیرموز؟
گفت : آره این شهید احمد پرموز داداش همین آقامسعود گوینده رادیودزفوله.
شگفت زده شدم که چطور تاحالا متوجه این عکس نشدم؟
به ذهنم رسید همین روزا باید سروکله ی کَلو مسعود پیدا بشه الان یه هفته بیشتره که رفته کربلا.
وبلاگشو باز کردم و دیدم که بله... شاخ شمشاد تشریف آوردن.
گفتم غافلگیرش کنم.
براش کامنت گذاشتم که : داداش زیارتت قبول ولی من میخوام یه کادو بهت بدم.
در کامنت خصوصی بعدی بهش گفتم که کادوی بنده ،یه عکس از داداش احمدته.
میدونید مسعود چی جواب داد :
(( سلام
دستت درد نکنه ، چه اتفاق جالبی فردا سالگرد احمده و پست بعدی من در مورد اونه ، بی صبرانه منتظر عکس هستم بازم ممنون ))
یاد یه خبر از خبرهای سال پیش افتادم : دزفول بزرگترین صادر کننده ی گل ایرانه.
این گل پرپر یکی از گل های صادراتی دزفول به ملکوت اعلی ست
بلا جویان دشت کربلایی
کجایید ای سبک روحان عاشق
پرنده تر ز مرغان هوایی
...
کجایید ای در زندان شکسته
به داده وام داران رهایی
مطلب خوبی نوشتید کاش فراموششان نکنیم