هنوز از داغ شهادت شهید هیودی التیام نیافته ایم که گُلی دیگر از دیار سلحشوران شوریده حال دزفول، پرپر شد.
سیدی دیگر از سادات شهرمان به نزد مادرش زهرای اطهر شتافت تا به همراه شهید والامقام «شهید هیودی» در محضر سالار شهیدان شهادت دهند که هورمونهای شهادت در دزفول هنوز فعالند.
هنوز هم صُلب پدران دزفولی ژن شهادت دارد.
هنوز هم از سینه مادران دزفولی شیر شهادت میجوشد.
هنوز هم دزفول مخزن جوشش منابع انسانی کم نظیری است که همیشه رتبه دزفول را در رنکینگ جنگ و جهاد بالا نگه میدارد.
در روزگای که عمده ی ما در تب و تاب «نان و نام» هستیم، جوانان بی ادعای بسیجی دزفول نزد امام زمان عج، آبروی پایتخت مقاومت را با نثار خون خود حفظ میکنند.
برای دزفول، شهید هیودی فتح باب کاروان شهدای مدافع حرم بود.
شهادت سیدمجتبی ابوالقاسمی اما،
نشان داد که این راه، بی پایان است.
اینروزها،
کم نیستند رفقای دزفولی که باخبر می شویم از عزیمتشان به جبهه های نبرد برای هزیمت تکفیری های ملعون.
مرحبا بر شما که رتبه و رنکینگ دزفول را در جدول سلحشوری ایرانیان بالا میبرید و پرچم شهدای هشت سال دفاع مقدس دزفول را مجددا برافراشتید.
مرحبا.
