آقای رئیس جمهور پس از شوشتر، کمی هم روی پل قدیم دزفول مکث کنید
یکی از ویژگی های مهم آسیاب های شوشتر ، یکه و بی همتا بودن آنها ، نه تنها در ایران بلکه در تمام جهان است.
ثبت این اثر افتخار آمیز ، خبری خوش بود که در آشفته بازار بوکس بازی سیاسی کشور به گوش علاقمندان آثار تاریخی ایران زمین رسید. اما آسیاب های تاریخی و زیبای شوشتر ، یگانه ثروت بی مانند ایران نیستند و منابع تاریخی «یگانه» ی دیگری نیز در کشورمان وجود دارند که خطر ریزش و انقراض آنها را بشدت تهدید می کند.
پل قدیم دزفول پیرترین پل جهان است که با 1700 سال سن ، نه تنها وجود دارد بلکه قابل تردد هم هست.
نگارنده از معرفی این پل در این نوشته خودداری می کند ، چرا که با کمترین جستجو در اینترنت ، تمامی این اطلاعات در دسترس است ، لذا به اصل مطلب می پردازم.
جناب رئیس جمهور
پل قدیم دزفول دو مشکل اصلی و مهم دارد :
الف : خطر ریزش و شکست یکی از پایه های اصلی آن که درون آب قرار دارد.
ب : نیاز مبرم به ثبت جهانی و قرار گرفتن در آثار یونسکو و کسب حمایت های تخصصی در حفظ و مرمت از سوی یونسکو
شاید قریب به 4 سال پیش ، در خلال ساخت فیلمی مستند در دزفول ، از طریق رئیس میراث فرهنگی وقت آنجا باخبرشدم که خطر ریزش ، یکی از پایه های اصلی این پل با ارزش را تهدید می کند. دیگر اینکه مطلع شدم بودجه لازم برای مرمت این شاهکار معماری تخصیص داده نمی شود. گمان می کنم در آن زمان چیزی نزدیک به 3 میلیاردتومان ناقابل ، برآورد بازسازی و محکم سازی این پل بود.یادم هست که تلاش ها بدانجا ختم گشت که آقای مشایی ( ریاست میراث فرهنگی وقت کشور ) به پای پل قدیم دزفول تشریف آورده و از نزدیک در جریان امر قرار گرفتند و قول مساعدت دادند.
اینجانب نه به عنوان یک دزفولی ، بلکه با احساس یک ایرانی که همه جای این سرزمین خدایی را سرای خود می داند ، از پای ننشسته و موفق شدم به کمک عزیزان رادیو جوان در یکی از برنامه های پرمخاطب صبحگاهی ، غواض رزمنده دزفولی ( آقای موتاب) را روی آنتن رادیو جوان آورده و وی مشاهدات خویش را از زیر پایه ی مورد بحث پل قدیم ( همان پایه یی که خطر ریزش تهدیدش می کند) عنوان کرده و حتی ایشان اعلام آمادگی نمود تا تخریب مورد مشاهده ی خویش را در آنروزها که «دز» بشدت کم آب بود ، بدون غواصی نشان دهد.
نتیجه ؟
طولی نکشید که مدیر میراث فرهنگی استان خوزستان که سابقه ضعیف ایشان در مدیریت آثار تمدنی جلگه خوزستان همچنان زبانزد خاص و عام است ، با دستپاچگی روی آنتن رسانه آمده و تمامی خطر واضحی را که پل دزفول را تهدید می کند ، انکار کردند.
جناب رئیس جمهور
یادم هست ، یکی از مردم فهیم دزفول را در کادر فیلم مستند خویش نشانده بودم و او نکته یی را گفت :
(( پلی را که پشت سرم می بینید ، اجداد ما ایرانیان ، برای ساخت آن از اجداد سازندگان فیلم سیصد ، بیگاری و فعلگی کشیده و استکبار غرب در آن روزگار به اسیری و خفت آن را برای ما ساخته است ، چرا غربی ها اینها را به جهانیان نمی گویند؟ چرا با فیلم دروغی همچون سیصد ، سعی دارند تا حقارت خودشان را در برابر ملت ایران پنهان کنند؟))
جناب رئیس جمهور عزیز ،
کمک کنید تا شرایط پذیرش این اثر بی همتا ، که هر دهانه ی آن به لحاظ تاریخی و فنی از تمام پل خواجوی اصفهان با ارزش تر است ( با احترام و عرض ادب به معماری زیبا و سیصد ساله ی صفویه) از دست نرود. خواهشمندیم از یونسکو درخواست کار کارشناسی بفرمایید تا هم میزان تخریب و خطر ریزش پل مذکور مشخص شود و هم توقعات فنی و محیطی این سازمان برای ثبت جهانی این پل زیبا و منحصر بفرد روشن گردد.
نگذاریم ثروت های ملی مان به همین سادگی نابود شود .انشالله
مهران موزونی - والعاقبه للمتقین