مختصر و مفید...
اگر داعیه ی ملی سازی 4 خرداد را داریم.
اگر خود شهرستان دزفول به عنوان پایگاه و جایگاه اصلی این ملی سازی تلقی میگردد.
اگر لازم است زیرساختهای دزفول (به عنوان میزبان) درگیر مراسم و حواشی رسانه ای این روز باشند.
اگر 4 خرداد آنقدر گرامی و غرور آفرین هست که خود مردم دزفول می بایست با حس و حال ویژه به پیشواز این روز بروند و فارغ از دیگر مشغله هایشان مشغول برگزاری پر و پیمان 4 خرداد باشند.
و اگر..
شهر مقاوم دزفول یک برگ از تقویم رسمی و ملی کشور را به خود اختصاص داده است :
شایسته نیست که 4 خرداد در سطح شهرستان دزفول تعطیل اعلام نباشد.
بارها و بارها شاهد آن بوده ام که :
روز 4 خرداد است اما مردم درگیر کسب و کارند و فرصت شرکت درمراسم مختلف 4 خرداد را ندارند.
روز 4 خرداد است ولی دانش آموزان و دانشجویان بنوعی درگیر مشاغل آموزشی هستند و فرصت حضور در نقاط مرتبط با گرامیداشت 4 خرداد را ندارند.
چرا نباید با یک مصوبه اعلام شود :
(( در تمام شهرستان دزفول، از یکروز قبل تا یکروز بعد از 4 خرداد هیچ امتحانی در هیچ سطح تحصیلی برگزار نخواهد شد!
روز 4 خرداد است ولی مردم آنگونه که باید، شاد نیستند.))
بالاخره 4 خرداد علیرغم اینکه یادآور جانفشانی شهدای مقاومت دزفول است بنوعی روز پیروزی خون مردم دزفول بر شمشیر دشمن صهیونیستی هم هست.
آیا مردم نباید در روز پیروزی شاد باشند؟
و آیا تعطیل کردن روز 4 خرداد در محدوده ی شهرستان دزفول در تقویت خوشحالی مردم (برای این روز) تاثیر نخواهد داشت؟
از همه اینها که بگذریم ..
اگر 4 خرداد تعطیل شود با سرعت بسیار بیشتری در باور رسانه ای مردم دزفول خواهد نشست.
باید با تعطیل کردن روز چهار خرداد به مردم شهرستان دزفول اعلام کنیم : همه با هم برای گلباران مزار شهدا به گلزارهای شهرستان بشتابید.
بگذارید وقتی غریبه ایی که با چهار خرداد بیگانه است به محض ورود به دزفول(در 4 خرداد) سوال کند : دزفول چرا تعطیلست؟
و پاسخ بشنود : 4 خرداد است.
سزاوار نیست که 4 خرداد در دزفول فرقی با روزهای عادی دیگر نداشته باشد.
واقعا سزاوار نیست.
