دیسون

دیسون در گویش دزفولی به معنای مکتبخانه است

دیسون

دیسون در گویش دزفولی به معنای مکتبخانه است

دیسون

امام خامنه ای (مدظله) : اگر یک ملتى احساس عزت نکند، یعنى به داشته‌هاى خود - به آداب خود، به سنن خود، به زبان خود، به الفباى خود، به تاریخ خود، به مفاخر خود و به بزرگان خود - به چشم حقارت نگاه کند، آنها را کوچک بشمارد و احساس کند از خودش چیزى ندارد، این ملت براحتى در چنبره‌ى سلطه‌ى بیگانگان قرار میگیرد.

عبدالرضا جوکار در مصاحبه با ایسنا : از من که گذشت، چرا که من به این کم‌لطفی ها عادت دارم و حتی پس از این مسابقات هنوز تا این لحظه یک نفر هم از خوزستان و دزفول با من تماس نگرفته است که یک خسته نباشید بگوید، در حالی که مسوولان استانی خیلی از دوستانم پس از مسابقات‌شان با آن ها تماس گرفتند و به آن ها روحیه دادند.

تا جایی که من اطلاع دارم هیچ ایرانی در طول تاریخ به حد و اندازه ی این دلاور، مدال جهانی و المپیک کسب نکرده است.
سالهاست که او را میشناسم .
سالهاست که دلم برای غربتش در شهر دزفول و قدر و قیمتی که از او ناشناخته مانده میسوزد.
او پهلوانی همه چیز تمام است.
جانباز مقاومت مردمی شهر دزفول نیست؟ که هست!
تحصیل کرده نیست؟ که هست!
با اخلاق نیست؟ که هست!
صبور نیست؟ که هست!
وفادار به شهر و دیارش نیست؟ که هست!
خرواری از افتخارات و مدال ندارد؟  +
مومن و متدین نیست؟
قهرمان و پهلوان نیست؟
پیش از اینها نیز در مورد او قلم زده ام، پیشنهاد داده ام.
آقایان،
حضرات،
مدیران و مسئولین محترم شهر،
والله در روز قیامت بابت کم توجهی و قدرناشناسی در خصوص این پهلوان پاسخی نخواهید داشت.
کافی بود این جوان اهل اصفهان باشد حکماً تندیسش را در ورودی 33 پل نصب میکردند.
حکماً او را چون نگینی دربر میگرفتند و وارد مدیریت های ورزشی شهرشان میکردند.
من سوال میکنم :
چرا روز تولد عبدالرضا یا روز مجروح شدن او را به صورت نمادین به عنوان روز جانبازان مقاومت مردمی دزفول اعلام نمی کنید؟
چرا وقتی با دست پر به دزفول باز میگردد برایش شهر را چراغانی نمی کنید؟
چرا به سکوهایی که این شیرمرد دزفولی در عرصه جهانی فتح میکند این همه بی توجهید؟
چرا او را قدر نمیدانید؟
چرا او مشاور توسعه ورزش شهرستان نیست؟
چرا او را به عنوان الگوی مقاومت معرفی نمی کنید؟
مگر جزو مردمی که در شهر ماندند و مقاومت کردند نبود و مگر آنقدر مقاومت نکرد تا قطع نخاع شد؟
مگر سی و چندسال است روی ویلچر مقاومت نکرده و خستگی را سُخره نگرفته؟
مگر همچون یک انسان عادی تشکیل خانواده نداده و همسری تمام عیار و پدری مهربان برای فرزندانش نیست؟
مگر اینها جزیی از سبک زندگی یک الگوی شیعه ایرانی نیست که روحیه بخش هر شنونده ای است؟
پس چرا جوکار را مردم شهرش آنگونه که باید نمی شناسند؟
چرا چشمهایتان را روی رکوردهایی که این دلاور در تاریخ ورزش ایران به ثبت رسانده بسته اید؟
چرا کلید طلایی شهر به این اسطوره ی مدال آوری اهدا نمیشود؟
چرا از کاریزمای شخصیتی اش در سطوح ملی برای اخذ بودجه و منابع ورزشی کمک گرفته نمیشود؟
چرا دانشگاههای شهرستان، با خضوع تمام به ایشان دکترای افتخاری نمیدهند؟
چرا نمی شنویم که عبدالرضا جوکار، استاد و مدرس دانشگاههای دزفول است؟
چرا بلد نیستیم در مناسبتهای مختلف با احترام و اعزاز دعوتش کرده و برصدر بنشانیمش؟ (هرچند که شخصیت او به گونه ای است که تمایلی به خودنمایی ندارد)
خدایا تو شاهد باش که این قلم باز هم حجت را به آقایان تمام کرد.
دوسال پیش هم چنین موضوعی را به بیانی دیگر نوشتم  + و نتیجه اش آن شد که حداکثر تنی چند از مسئولی محترم وقت به استقبال آقای جوکار به فرودگاه رفتند.
اما آیا این کافیست؟
یادمان باشد که من لم یشکر المخلوق...
منظور این قلم، صرفاً قدردانی از آقای جوکار نیست بلکه برکات این توجه میتواند خروجی های خوب برای مردم دزفول داشته باشد.

بازنشر مطلب در دزمهراب
بازنشر مطلب در دزفول امروز

نظرات  (۱۲)

۰۲ آذر ۹۳ ، ۱۰:۱۵ علیرضا رشنو
سلام آقای موزون
بسیار با حرف دل شما موافقم
کوتاهی در این خصوص زیاد صورت گرفته است
پاسخ:
سلام مهندس
مخلصیم
دعا بفرمایید انشالله این کوتاهی ها پایان یابد
۱۸ آبان ۹۳ ، ۱۳:۲۴ رسول پاریاب (آذرخش)
سلام با یه شعر جدید در سوگ سالار شهیدان بروزم و منتظر...
پاسخ:
سلام
خدمت میرسم
البته این را هم بگویم آفرین برهمت این دلیرمرد که راه خودش را می رود و به این کم لطفی ها توجهی نمیکند و وقعی نمی نهد.کاش همۀمردم شهردزفول برای رسیدن به پیشرفت شهرعزیزمان اینچنین پایمردی میکردند و چنین طرزتفکری داشتند........کاشششششش
سلام تازمانی که هرمسئولی چه بومی وچه غیربومی بیش ازاهداف کلان شهر به اهداف کلان شخصی خودباشد وضع بهترازاین نمیشود،خوب دقت کنید ببنید همان نماینده ای که به محض به ثمرنشستن پیگیری های دیگران عکس خودش را لوگو میکند و درچهارگوشه شهر می نشاندو از کار انجام شده به عنوان کارو زحمت خودش یاد میکند الان کجاست که پاسخگو باشد؟یا فرماندارانی که یکی پس از دیگری می آیند و هرکدام دارای ایده های نابی برای پیشرفت شهرند یا اعضای درخوابِشورای شهرو...آهههههااااااای کسی در خانه هست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
۱۰ آبان ۹۳ ، ۲۱:۵۵ سید سرزمین خاطره ها

سلام مهندس

یکبار دیگر سُقل را دستاویز قرار دادم و به روز شدم .تشریف بیاورید.

عَزِ گراش ایان سُقُلِ بیده َ یا تریلیهِ ؟؟؟

پاسخ:
سلام سید عزیز
خدمت میرسم
۰۹ آبان ۹۳ ، ۲۳:۱۷ امیر ابراهیمیان

سلام مهندس جان.تا بوده همین بوده.بار اول نیست و نخواهد بود.دست اندرکاران این امر باید روزی پاسخگوی عمل نکردن به وظیفه خود در قبال این عزیزان باشند

پاسخ:
سلام بر حاج امیر عزیزم
همینطور است که فرمودید

سلام  واقعا جای تاسف داره برای مسولین که این جانباز ورزشکار رو  نمی بینن چند روز پیش هم سید محمد موسوی در برنامه امروز هنوز تموم نشده این گلایه رو از مسولین  دزفول کرد که واقعا ناراحت کننده بود

مسولین بیدار بیان جواب بدن؟

عزاداری هاتون قبول .

پاسخ:
سلام بر شما و عزاداری های شما هم قبول باد.
انشالله همه ی ما بیدار شویم و به وظایفمان توجه کنیم.
۰۶ آبان ۹۳ ، ۲۳:۵۷ محمد مجیدی راد
سلام
ایشان تو دل ما جا دارند
خدا بهشون طول عمر باعزت عنایت کند ...
و البته به مسئولین مان هم  وجدانی بیدار ان شالله
پاسخ:
سلام مهندس عزیز
کاش یکی از بچه ها همت کند و وبلاگی بنام نامی این قهرمان راه بیاندازد.


۰۵ آبان ۹۳ ، ۱۷:۲۸ سید(سرزمین خاطره ها)
سلام مهندس 
غصه نخور اخوی این سیاست کلی است .مگر پاراآسیاییها چهارم نشدند؟ اما آسیایی ها پنجم؟پس چرا برای آسیایی ها آنقدر چنگه چپاله زدند؟پاراآسیایی ها گناه کردند که سالم نیستند؟ وای بر ما 
پاسخ:
سلام سید
میدانم که در کل کشور آن توجهی که به مدالهای غیر معلولان میشود به مدال ها و افتخارات معلولان و جانبازان نمیشود اما دزفول به سهم خودش سزاوار این بی توجهی نیست.
۰۴ آبان ۹۳ ، ۱۵:۵۷ محمد خواجه نظر
با سلام 
تشکر از نکته ای که اشاره کردید، بسیار جای تاسف داره که همیشه ما قدر افرادی که اطرافمون هستند رو نمیدونیم امیدوارم مسئولین محترم از این نوشته، تلنگر لازم رو بخورند و این عزیزان رو هرگز فراموش نکنند من حدوداً 10 سال پیش که فعالیت ورزشیم خیلی بیشتر از زمان حال بود ایشون رو همیشه در سالن های ورزشی که فاقد هرگونه امکانات برای جانبازان و معلولین عزیز بود میدیدم که با چه تلاشی تمرین میکردند وخودشون رو برای مسابقات آماده می کردند. امروز هم میبینم که در این سن و سال چطور افتخار آفرینی می کنند.
من به عنوان عضو کوچکی از جامعه کوهنوردی شهرستان دزفول بر دستان این مرد بزرگ بوسه میزنم و امیدوارم ایشون همیشه شاد و سربلند و پیروز باشند.
پاسخ:
سلام بر شما ورزشکار محترم
خداوند حفظتان کناد
با سلام .
حاجی جان دست درد نکنه. امید که گوش شنوایی باشد .
و درود بر حاج عبدالرضای عزیز . خدا قوت دلاور ، اگر در بین مسئولین حرفی ازت نیست ولی تو دل هر دزفولی خانه داری.
----
دعوتید به دیدن همسایه در دزسامن
 
پاسخ:
سلام
زنده باشید
خدمت میرسم
۰۳ آبان ۹۳ ، ۱۱:۰۶ رسول پاریاب (آذرخش)
سلام
احسنت به روشنگری قلمت
مستدام باد همچنان قدمت...
پاسخ:
سلام
زنده باشید

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">